Adiós Guatemala! Bienvenido Honduras!

Ja daar zijn we weer!!!
We hopen dat we jullie niet vermoeien met onze verhalen. Maar ja met internet bij het hotel is het een kleine moeite om het thuisfront te laten weten dat alles goed gaat.

De tijd van de georganiseerde shuttle-service (toeristen busjes, omdat dit in Guatemala een stuk veiliger en sneller is) is voorbij. Gewoon gezellig tussen de locals vinden wij onze weg naar de grens van Honduras. En ja dat hebben we geweten. Wachten, wachten en nog eens wachten. ´s Ochtends vol vertrouwen stapte we de bus in. Op de kaart leek het een kort stukje, maar alleen al naar de grens waren we zeker 6 uur bezig. Iedereen kan overal instappen en de buschauffeur neemt genoeg rustpauzes tussendoor.

Met beide voeten stappen we de grens over, een ander land binnen. Yes, weer een stempel in ons paspoort!! En weer een nieuw vlaggetje voor op onze site (stiekem schrijven we daarom ook dit verslag...hihi). We lopen met onze backpack over de grens en stappen in het volgende busje.
Zodra we weg rijden, genieten we weer van alles om ons heen. De vriendelijkheid van de mensen, het onderlinge geklets en gekibbel en de mooie groene omgeving. We stapten net echt de grens over hè?!? Het lijkt eigenlijk best wel hetzelfde.
..

En dan kom je aan in de het stadje Copan Ruinas. We lopen wat rond en zijn op zoek naar het goedkoopste hotel uit de lonely planet. Ja echt hollanders hè! Voor we maar één voet over de drempel hebben kunnen zetten, worden we door een aantal jongens zowat van de straat geplukt. ´We hebben een hele mooie kamer voor jullie! 250 Lempira!!´ Ja leuk, maar daar doen we het niet voor, 200 en niet meer!!! ..Ja Mayke kan goed afdingen! En voor we het wisten zaten we in de pick-up, dat ging even snel!

De afgelopen weken hebben we heel wat afgezweet. Het shirt van Hendrik wordt bijna dagelijks gewassen (door wie???...dat kunnen jullie vast wel raden?!). Dus vandaag hebben het maar over een andere boeg gegooid. Vanochtend zelf op pad naar de Maya ruines. Om vanmiddag, lekker lui en zonder te zweten, op het paard de bergen in te gaan naar een klein dorpje. Pfff...we hebben vaak gedacht wat heeft hij het zwaar...echt steil, maar wel ontzettend leuk om te doen. Bovenaan, hup van het paard af en toch nog evne de beentjes strekken. We krijgen een rondleiding door het dorpje en we zien de vrouwen aan het werk op de weefmachine. En ja Mayke kon het natuurlijk niet laten om een sjaaltje te kopen bij deze lieve vrouwen.

Morgen gaan we verder met onze trip richting lago de Yajoa.

Groetjes aan iedereen!
En heel veel sterkte met het weer daar!!!

Abrazo grande!

Hendrik y Mayke


p.s. Sorry dat er nog geen foto´s bijkomen, maar wij willen niet onze camera aansluiten op de computers hier.