Als Obruni van Accra naar Tamale

Na een zwetende nacht, lopen we een rondje in een wijk van Accra. Met een glimlach kijken de kinderen je aan en roepen “Obruni…Obruniii…Obruniii”. Giechelend rennen ze achter je aan en als we afslaan kijken ze stiekem om het hoekje om nog even een glimp van ons op te vangen.
De eerste keer in Afrika als blanke (obruni), weer iets heel anders. Wat is het leven hier toch anders. In één berichtje is dit niet allemaal te vertellen, maar we gaan de komende weken ons best doen!

Zoals jullie lezen zijn we goed aangekomen. De vlucht was erg vermoeiend, vooral het wachten op Casablanca (7uur) was erg afzien! Ook midden in de nacht aankomen en dan een lekke band krijgen met de taxi was een hele belevenis. Denk je om 5 uur eindelijk in je bed te kunnen kruipen.. moet je nog een uurtje wachten tot je bed vrij is.. Maargoed alles is goed gegaan en we zijn met koffers en al veilig aangekomen in Ghana.

Gelijk de eerste avond kunnen we het echte Ghanaese eten gaan proeven. Een bord fufu mogen we met de (rechter)hand opeten. Ja wat is het, een stuk droog meel in een soepje. Met twee vingers en je duim krijg je het zowat niet uit elkaar, maar met een beetje beleid (zullen we de komende vast nog leren) lukt het zo’n eerste keer al best goed. En ach het is niet echt lekker, maar we krijgen het naar binnen:).

Dinsdagochtend we vertrekken met de bus naar Tamale om 7 uur ’s ochtends. Nou ja officiële tijd, we vertrokken máár een halfuur later. Mooi op tijd dus! Het eerste stuk door de stad, wiebel de wiebel. Alle hoofdjes zie je heen en weer bewegen. Gelukkig is een heel deel van de reis over een mooie weg. Af en toe even de ogen sluiten om daarna weer van de alle indrukken die je van het land krijgt te genieten.
Wat je allemaal ziet is ongelofelijk en eigenlijk onbeschrijfelijk. Één weg richting het noorden, één weg waarop alles moet gebeuren. Volgeladen vrachtauto’s die eigenlijk de heuvels niet op komen en waarvan wij niet begrijpen hoe ze het er allemaal hebben opgekregen. Wrakken langs de kant van de weg die er misschien al wel jaren liggen en vast en zeker nog heel veel jaren langer. Hutjes waar je niet kunt beseffen dat daar echt mensen moeten wonen. MAAR waar je ook kijkt je ziet altijd een lachende en/of dansende afrikaan.
Na 11 uur begon het donker te worden. En dan zie je nog meer dat het zo oneerlijk verdeeld is in de wereld. Bijna geen licht te bekennen, mama’s lopen samen met de kinderen met bakken water op het hoofd langs de donkere weg, wie kan ons vertellen hoe ver ze nog moeten.
Na 13 uur komen we eindelijk in Tamale aan. Het was een lange reis en gelukkig staat Bash, onze altijd vrolijke gids in Ghana, daar al op ons te wachten.

De afgelopen dagen heeft Bash ons aan zijn hand meegenomen om onze woonplaats voor dit halfjaar te leren kennen. We hebben gelachen, veel gezien en er hij heeft veel vertelt wat we wel en niet moeten doen.
We stappen ’s ochtends op de fiets en we rijden in de hitte overal naar toe. Leuke restaurantjes, de markt, de bank, het voetbalstadion, je kunt het zo gek nog niet bedenken. Als we dan ’s avonds op bed liggen in ons guesthouse (vroeg, rond 9 uur) is het al aardig afgekoeld. Het is nu winter, met overdag boven de 30 graden:). Alleen winter hier betekent koelen nachten en de echt warmte begint pas om 12 uur. Dus wij kunnen hier rustig wennen.

Nog even wat andere dingen. Afgelopen week hebben we een Ghanese simkaart gekocht. Zodat we makkelijk bereikbaar zijn hier. Hier kunnen jullie ons op bellen (gebruik wel het goedkope nummer 0900-50 50 271, scheelt een hoop kosten).
Hendrik: 00233 – 0241079198
Mayke: 00233 – 0249141652

Smsen kun je beter doen op het Nederlandse nummer, dit is voor jullie goedkoper. Wij kijken daar zo af en toe op.
Hendrik: Niet het oude nummer die niet werkt, maar 06-12472990
Mayke: 06-22456843
Wij moeten nog wel even uitvinden hoe we goed naar Nederland kunnen smsen, want niet alle smsjes kunnen we versturen. Dus sorry darvoor…

Verder ook nog even over de mail. Jullie kunnen ook gewoon naar onze hotmail adressen sturen. Hotmail is hier gewoon goed bereikbaar in het internetcafé. Ons gezamelijke mail bekijken we ook.
Zo dat was een hele lijst. We zijn in ieder geval goed bereikbaar. We hebben het ontzettend naar onze zin en genieten van de Afrikaanse mensen om ons heen. We zullen jullie de komende tijd op de hoogte houden van de leuke verhalen hier.
Wij gaan spannende dagen tegemoet! Zaterdag gaan we naar ons gastgezin en maandag starten we bij ons project. We zijn heel benieuwd, veel weten we nog niet. De school, het gehandicapte project, de gezinssamenstelling, het is nog een verrassing. Echt Ghana hè! We will see!

Heel veel liefs,

Hendrik en Mayke