De bal is rond...

Het is dinsdagochtend half 7… De wekker gaat en we worden wakker in een bed dat nat is geworden van ons zweet van de afgelopen nacht. Snel doen we de deur van onze kamer open zodat het gastgezin weet dat we wakker zijn. Hiermee vergroten we onze kans dat we het ontbijt op tijd krijgen want dat verschilt nog wel eens. We nemen een koude douche, door wat water uit onze emmer te scheppen en dit over ons heen te gooien, en worden langzaam wakker. Als we geluk hebben krijgen we ons brood en een theekan met gekookt water zo rond 7 uur. Ook het brood is elke dag weer een vraagteken.. de ene dag is het lekker vers brood wat nog warm is.. de andere dag een enorme homp die voor ons maar moeilijk weg te krijgen is. Maar een lekker bakje thee maakt dan veel goed.

Als het allemaal een beetje meezit stappen we rond half 8 op de fiets in onze sportoutfit. Hierbij hebben we onze hippe sportschoenen aan die we hier voor een mooi prijsje op de kop getikt hebben. Deze en andere schoenen zijn gebruikt ergens in Europa of Amerika en komen via de oud-kleding container of inzamelingsacties hier in Ghana terecht. En ja, waarom zou je deze dan uitdelen als er ook nog geld aan verdiend kan worden. Op de markt is er namelijk genoeg keuze uit, grondig schoongemaakte, tweedehands schoenen. Na een zoektocht naar twee dezelfde schoenen en wat afdingen met de verkoper heb je al snel een paar gebruikte merksportschoenen voor minder dan 10 euro.

Als we om kwart voor 8 op kantoor aankomen staat Bash al op ons te wachten. Bash is een Ghaneze jongen van 25 die werkt voor de organisatie. Hij is echt een top gozer en helpt ons veel bij de voetbaltrainingen en het toernooi. Elke dinsdag en donderdag opent hij het kantoor eerder zodat wij de ballen kunnen ophalen. Met een net vol ballen, de pionnen en de hesjes stappen wij dan in de taxi om richting de school te gaan.

Op de scholen staan de kinderen al op ons te wachten en rennen ze naar de weg toe als ze ons uit de taxi zien stappen. Als ze hijgend bij ons aankomen willen ze graag onze tassen en vooral het net met de ballen tillen. De rest van de kinderen lopen op het schoolplein te wachten tot het assemble begint. Na het assemble nemen we op het sportveld(je) de namen van de kinderen nog eens door. Sommige kinderen doen nog snel een sportbroek en shirt aan en dan kunnen we beginnen. We fluiten 2x op onze fluit en de kinderen rennen naar ons toe... blijkbaar zijn ze de regels van vorige week nog niet vergeten.

Het ene kind loopt in heus voetbalshirt, die zo te zien al vele malen gedragen is, en de ander loopt er bij in het schooluniform. Af en toe zit er zelfs een fanatiekeling bij die een heuse sportoutfit aan heeft en dan ook maar meteen een zweetband om het hoofd. Het schoeisel is helemaal een verrassing. Sommigen op slippers, anderen op 1 of 2 schoenen, en enkeling met echte voetbalschoenen maar de meeste kinderen voetballen toch op hun blote voeten. Ook de meiden komen er halverwege vaak achter dat voetballen op slippers toch lastig is en gooien ze dan maar aan de kant.

Bij de warming-up zijn de kinderen al bloedfanatiek en doen ze erg hun best. Daarna is het positiespel aan de beurt waarbij het zand in het rond stuift. In een vierkant proberen de kinderen hun medespelers te vinden door ze aan te gooien of in te spelen. Het is af en toe nog lastig om een punt te halen (10x overspelen) maar het gaat steeds beter.
Vervolgens mag eindelijk het grote net met ballen open. Per tweetal een bal en tegenover elkaar gaan staan is even moeilijk maar de 2de keer hebben ze het al snel door. Pasen, de bal stoppen en terugspelen. Bij de jongens lukt het al aardig maar bij de meisjes gaat het soms nog moeizaam.

Als afsluiting is er natuurlijk de partijvorm. 4 tegen 4 of 5 tegen 5.. de kinderen zijn erg fanatiek en er telt niets anders dan winnen. Onder de partijtjes door proberen wij ze nog wat regels bij te brengen en zo wordt ook de inworp en de aftrap nog een aantal keer geoefend. Na de training worden alle ballen, pionnen en lintjes keurig geteld door de kinderen zodat we weer met een volle tas naar huis gaan. Voldaan brengen we de ballen terug naar kantoor en als we dan aan een lekker zakje water zitten kijken we elkaar aan en denken we... was het maar weer donderdag... wat heerlijk om die kids zo bezig te zien!

Het toernooi staat op 7 april gepland en de voorbereidingen zijn al in volle gang. We hebben een voetbalveld geregeld. waar echt gras op staat... ja dat kan hier zelfs, in het soms te warme, Ghana. Het is een veld wat aangelegd is voor de Africa Cup van vorig jaar en dat nu toebehoord aan een school. Na een aantal gesprekken en wat voorwaarden mogen wij als het goed (je weet hier maar nooit) is het veld gebruiken voor ons toernooi. Ook zijn we druk bezig met voetbalshirtjes en spandoeken om de dag mooi aan te kleden. We willen er voor de kinderen een onvergetelijke dag van maken.

Zoals jullie kunnen lezen ben ik blij dat we gestart zijn met de voetbaltrainingen. Het is een leuke aanvulling op mijn week en ik vind het erg leuk om samen met Mayke een project te doen. Tijdens de training kijken we elkaar aan en weten we vaak al snel wat de ander denkt. Naast het samenwonen hier lukt het dus ook goed om samen te werken al ben ik blij dat we niet alles samen doen...:).

Verder gaat alles zijn gangetje hier in Ghana. Afgelopen weekend zijn we naar Wechiau geweest waar we nijlpaarden hebben gespot. We hebben daar heerlijk in een boomhut geslapen wat een stuk koeler was dan onze kamer hier..

De afgelopen week hebben we hier ook de eerste echte regenbuien gehad. Heerlijk verkoelend al ging de tweede regenbui gepaard met heel veel wind zodat we nogal wat zand naar binnen kregen. Maar we moeten niet klagen want er zijn zelfs een aantal huizen in de buurt waarvan het dak die avond letterlijk is weggevlogen. Maar gelukkig ziet ons huis er stevig uit dus maak jullie geen zorgen.

Met Mayke gaat ook alles prima en iedereen krijgt de groetjes van haar!

Groeten vanuit Ghana

Hendrik